سالی که نکوست از بهارش پیداست

سال ۸۸ آخرین نفس هاشو داره میکشه. سالی که نکوییش از اصلاح الگوی مصرفش شروع شد. به ما گفته بودن در استفاده از فرهنگ خارج نشیان اصلاح انجام بدیم و الگویمان را عوض کنیم. خدا رو شکر میکنم که حداقل برای من مسجل شد که الگوی مصرفمان در فرهنگ و سیاست میلنگید. سالی پر خیر و برکت. سالی که مرز بین خیر و شر برایم واضح گردید. اتفاقات شرینو تلخی داشت که همه اش باعث بزرگتر شدمون شد. از ۲۲ خرداد روز حماسه ملت ما شروع شد و تا ۲۲ بهمن روز براعت از مشرکین و بدخواهان ایران و تا ظهور امام زمان(ع) ادامه دارد همه اش شور انگیز بود.هر وقت به ۹ دی و ۲۲ بهمن فکر میکنم یاد آیه ۸۱ سوره اسراء از قرآن میوفتم

جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا:
حق آمد و باطل از میان رفت؛ بیقین باطل از میان رفتنى است . 
 عجب سال با برکتی که آخرین نماز مغرب و اعشایش یک سال برایم طول کشید. امسال قسمت نشد پنج شنبه آخر سال را گلزار شهدا باشم ولی قطعه ۲۶ حسین قدیانی بودم. خیلی بیشتر دلم گرفت وقتی دوستی حدودای ظهر این اس ام اس رو برام فرستاد. «سلام؛ شما مزار شهدا هستید ؟ به نظر اومد سر ۷۲ تن دیدمتون» .دلم گرفت که نبودم ولی خدا را قسم دادم که حضورم را در ادامه راه شهدا استوارتر گرداند.

در پایان هم با چند بیتی از اشعار امام خمینی(ره) و چندتا دعا به پیشواز سال نو میرویم: 

باد نوروز وزیدست به کوه و صحرا  /  جامه عید بپوشید چه شاه و چه گدا

بلبل باغ جنان را نَبُود راه به دوست  / نازم آن مطربِ مجلس که بُوَد قبله نما  

خدایا تا ما را مبخشیدی از این دنیا مبر. 

خدایا به ما توان شاد زیستن عطا فرما. 

خدایا به برکت این ساعت ها و ثانیه ها  ملت ما را از نگاه بدخواهان و دشمنان مصون بدار.  

خدایا هر چه دارم در راه تو میدهم و قسمت میدهم ما را از سربازان آقا امام زمان(عج) قرار بدهی.

آمین

عیدتان مبارک